ujemne wartości energii nie miałyby żadnego sensu fizycznego. Przejścia od energii ujemnej do dodatniej musiałyby się bowiem odbywać w sposób ciągły. Po drodze musielibyśmy więc przejść przez zerową wartość energii, a to jest przecież niemożliwe, gdyż cząstka musi mieć co najmniej energię równą jej energii spoczynkowej. Inaczej będzie jednak w teorii kwantów. Tu - jak wiemy chociażby z przykładu atomu wodoru przejścia między stanami energii mogą się odbywać kwantowym skokiem.<br>Dopuszczalne przez równanie Diraca wartości energii elektronu tworzą dwa nie przylegające do siebie obszary (rys. 3.41): obszar energii dodatnich większych od energii spoczynkowej i obszar ujemnych energii mniejszych od ujemnej wartości