jej macierz strat), ponieważ a naraża decydenta na maksymalną stratę równą 8, natomiast a - na maksymalną stratę równą 6. W problemie (17), czyli po dopisaniu do problemu (16) działania a , sytuacja się zmienia. Maksymalne straty wynoszą teraz odpowiednio: 8 dla a , 9 dla a , 10 dla a . Optymalne jest więc teraz właśnie działanie a .<br> Można również postawić omawianemu kryterium ten sam zarzut, który był wysuwany w stosunku do kryterium Laplace'a: że każe nie liczyć się z ryzykiem - w tym sensie, iż nie czyni rozróżnienia między działaniami w problemach analogicznych do (10).<br> Warto natomiast zauważyć, że - w przeciwieństwie do kryteriów omawianych poprzednio