tylko recesjami. Niemal wszędzie panował też nastrój optymizmu i wiary w efektywność, społeczną racjonalność i siły witalne kapitalizmu. Głównym zajęciem ortodoksyjnej ekonomii stało się zaś konstruowanie modeli równomiernie rozwijającej się gospodarki przy pełnym wykorzystaniu siły roboczej i urządzeń wytwórczych. Nie był to więc klimat korzystny dla popularyzacji pesymistycznych i stagnacyjnych tez Kaleckiego. <br>Ten wątek teorii Kaleckiego, podtrzymany w jego dalszych pracach z teorii reprodukcji w kapitalizmie, mimo ścisłego związku z marksowską dyskusją procesu akumulacji kapitału, nie spotkał się z większym zainteresowaniem również ze strony marksistów (byt jednak systematyczni rozwijamy. przez J. Steindla; od połowy lat sześćdziesiątych za Steindlem podjęli go P