partii Proletariat. Kryzys gospodarczy 1881 r. zbiegł się ze śmiercią Aleksandra II, ugodzonego bombą narodników. Zamykaniu się fabryk, wyrzucaniu na bruk metalowców i włókniarzy towarzyszyły wzmożone represje policji. Robotnicy odpowiadali żywiołowymi strajkami, które doprowadzały do starć z policją i żandarmerią. W 1883 r., w czasie strajku w fabryce żyrardowskiej, gdy tłum chciał odbić aresztowanych przywódców, wojsko dało salwę, kładąc trupem dwie, a raniąc ciężko kilka kolejnych osób. Podobne fakty zwracały uwagę postępowej inteligencji warszawskiej na narastanie w Polsce nowej kwestii socjalnej. Grupa młodych współpracowników <name type="tit">Przeglądu Tygodniowego</>, Ludwik Krzywicki, Stanisław Krusiński, Bronisław Białobłocki, opowiadała się za socjalizmem, przeciw pozytywizmowi. Krzywicki z kilku