rozdziałach, przygodzie myślowej.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;Gość z innej epoki.<br>Herzog&lt;/&gt;<br>Dojrzała twórczość Wernera Herzoga - to już lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte. W zmieniającym się pejzażu europejskiego i światowego kina jest on jakby egzotycznym gościem z innej epoki, przyjętym zresztą z fascynacją i entuzjazmem przez tę część widowni, która te zmiany - a więc coraz to bardziej dominującą pozycję kina komercjalnego - przyjęła jako osobistą stratę. Rzecz charakterystyczna, że również w Ameryce: "Zafascynowane obrazami outsiderów, ickonoklastów i innymi dziwnymi światami różne widownie na uniwersyteckich campusach i poza nimi, zwróciły się ku Herzogowi jako ostatniej szansie uwolnienia się od nudnego kołowrotu kina komercjalnego" (The Films of Werner Herzog, Wyd