wskaźnika absencji po szeregu wydarzeń politycznych, mianowicie w roku 1956, 1968, 1970. Wskaźnik absencji rósł wydatnie po każdej z tych dat, a potem zmniejszał swoją wartość w latach następnych. <br> Na koniunkturalny charakter uwarunkowań absencji chorobowej w Polsce wskazała E. Niedzielska. Wykazuje ona, że przerosty w zatrudnieniu wywołują m. in. atmosferę tolerancji wobec wysokiego odsetka absencji. Także wzrost swobód politycznych bywa pretekstem do nieprzestrzegania dyscypliny społecznej, co prowadzi do powstania nadmiernego poziomu absencji, w tym także chorobowej. <br> Zaproponowana powyżej próba typologizacji układów (podsystemów), w których pracownik uczestniczy, wynika po części z przyjęcia następujących założeń: pracownik jako członek danego społeczeństwa wchodzi równocześnie w