tego zarzutu do aktu banicji, ponieważ w podobny sposób postąpiła w 1655 roku większość katolickiej szlachty.<br>Jest rzeczą znamienną, iż wygnanie arian spotkało się z uznaniem w oczach czołowych szermierzy polskiego oświecenia (Tadeusza Czackiego czy Stanisława Kostki-Potockiego), którzy uznając ich zasługi kulturalne, uważali za oczywiste, iż władze nie mogły tolerować w Polsce sekty nawołującej do niesłużenia w wojsku oraz stroniącej od służby państwowej. Było to zresztą nieporozumieniem, ponieważ co najmniej od początków XVII stulecia władze Kościoła braci polskich pozwalały "walczyć za ojczyznę i urzędy publiczne sprawować". Na ten temat toczono przez długi czas zażarte spory; kiedy przed laty chcieliśmy z