Typ tekstu: Książka
Autor: Pawlikowska-Jasnorzewska Maria
Tytuł: Świat na słomce Bożej
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1941
Autor: Pawlikowska-Jasnorzewska Maria
Tytuł: Świat na słomce Bożej
Rok wydania: 1996
Rok powstania: 1941
przez łąki,
Ogniem salwy stokrotnej i żądzą celności...
HEJNAŁ, CZYLI ODNOWIENIE LEGENDY
...Słyszycie hejnał? Gra w południe.
Lecz kiedy tradycyjnie urywa się nuta
Na pamiątkę tatarskiej celnej strzały, wiemy,
Że to nie ostrze z łuku skośnookich jeźdźców,
Ale widok wiejących w pobliżu kościoła
Czarno-białych sztandarów powalił strażnika
Jakby ciosem topora, w nagłej świadomości,
Pod modrym polskim niebem, na krakowskim rynku...
WIERZBIE NASZEJ
Jakżeś wspaniała, wierzbo, w swoim stoicyzmie!
Gałęźmi wciąż promienna, choć spiorunowana
Od rosochatej głowy po głębie korzeni.
Siwa kurzem i prochem, otwarta na oścież,
Prawie już kora tylko, lecz tak pewna siebie,
Jakbyś kolumną wsparta była niewidzialną.
"Przetrwam
Ogniem salwy stokrotnej i żądzą celności...
HEJNAŁ, CZYLI ODNOWIENIE LEGENDY
...Słyszycie hejnał? Gra w południe.
Lecz kiedy tradycyjnie urywa się nuta
Na pamiątkę tatarskiej celnej strzały, wiemy,
Że to nie ostrze z łuku skośnookich jeźdźców,
Ale widok wiejących w pobliżu kościoła
Czarno-białych sztandarów powalił strażnika
Jakby ciosem topora, w nagłej świadomości,
Pod modrym polskim niebem, na krakowskim rynku...
WIERZBIE NASZEJ
Jakżeś wspaniała, wierzbo, w swoim stoicyzmie!
Gałęźmi wciąż promienna, choć spiorunowana
Od rosochatej głowy po głębie korzeni.
Siwa kurzem i prochem, otwarta na oścież,
Prawie już kora tylko, lecz tak pewna siebie,
Jakbyś kolumną wsparta była niewidzialną.
"Przetrwam
przez łąki,<br>Ogniem salwy stokrotnej i żądzą celności...</><br><br><div1><tit1>HEJNAŁ, CZYLI ODNOWIENIE LEGENDY</><br><br>...Słyszycie hejnał? Gra w południe.<br>Lecz kiedy tradycyjnie urywa się nuta<br>Na pamiątkę tatarskiej celnej strzały, wiemy,<br>Że to nie ostrze z łuku skośnookich jeźdźców,<br>Ale widok wiejących w pobliżu kościoła<br>Czarno-białych sztandarów powalił strażnika<br>Jakby ciosem topora, w nagłej świadomości,<br>Pod modrym polskim niebem, na krakowskim rynku...</><br><br><div1><tit1>WIERZBIE NASZEJ</><br><br>Jakżeś wspaniała, wierzbo, w swoim stoicyzmie!<br>Gałęźmi wciąż promienna, choć spiorunowana<br>Od rosochatej głowy po głębie korzeni.<br>Siwa kurzem i prochem, otwarta na oścież,<br>Prawie już kora tylko, lecz tak pewna siebie,<br>Jakbyś kolumną wsparta była niewidzialną.<br>"Przetrwam
