osiągnąć tylko połowiczny sukces, Onejdowie bowiem i Tuskarorowie opowiedzieli się za zbuntowanymi kolonistami amerykańskimi. Namawiano nawet samego Branta, z uwagi na jego wpływy, ażeby wraz z Mohawkami przystał do rebeliantów, ale dochował on wierności Koronie Brytyjskiej. Wierzył w potęgę Anglików, widział na własne oczy ich siłę w walkach z Francuzami, toteż organizował swoich Indian do walki przeciw amerykańskim osadnikom. Stanowisko komisarza do spraw indiańskich przejął bratanek sir Williama - Guy Johnson, człowiek leniwy i opieszały w działaniu, do którego czerwonoskórzy odnosili się z pogardą. Natomiast John Johnson poświęcił się bez reszty sprawom wojskowym jako dowódca pułku słynnych Royal Greens. Dobrze zresztą uczynił