uczucia dziecka zwracają się ku światu otaczającemu. Oczywiście wszystkie przypuszczenia odnoszące się do przeżyć w tak wczesnym okresie rozwoju są zwykle naznaczone niepewnością. Opierają się one wyłącznie na obserwacji zachowania się dziecka, tak jak hipotezy tyczące życia psychicznego zwierząt. Poza tym okres pierwszych lat życia jest z reguły pokryty niepamięcią, toteż tego okresu nie można retrospektywnie odtworzyć. Są one prawdopodobnie nie tylko ilościowo, lecz także jakościowo różne od przeżyć człowieka dorosłego, trzeba więc mieć dużo wyobraźni, by móc się w nie wczuć.<br>Koncepcja narcyzmu wczesnodziecięcego wymaga z pewnością pewnej oceny krytycznej. We wczesnym okresie rozwoju, jak zresztą twierdzą sami psychoanalitycy, nie