bezpieczeństwa zaspokojenia często najbardziej elementarnych potrzeb, jak mundury, obuwie, zaaprowizowanie, podczas gdy pieniężne wynagrodzenie nie może być wysokie ze względu na politykę finansową państwa.<br>Przedwojenny aparat bezpieczeństwa, dobierany odpowiednio przez sanację, okazał się w okresie okupacji niemieckiej całkowicie zgniłym, poszedł w swej większości na taką czy inną współpracę z okupantem, toteż został znienawidzony przez cały naród.<br>Pierwszymi kadrami naszego bezpieczeństwa byli partyzanci. Dzielnym, odważnym, młodym bojownikom konspiracji i walki z okupantem niemieckim brak jednak często doświadczenia w tym zakresie i znajomości przepisów prawa. Tymczasem innego aparatu jeszcze nie było, a nie było czasu na masowe szkolenie. A zadania były i są