w pień wyciął królewskich komorników, z powodem idących, była w powodzie ściągnięta danina. Moneta, nie osep. Ja nie biorę w zapłacie dziegciu ni ziarna, ni poplamionej juchą odziewy, z łupieży zaś jeno aby norkę, sobola a gronostaja. Ale najmilsza mi monetka, kamyczki a klejnociki! Jeśli macie, możem pohandlować! U mnie towarek pierwszy sort! Evelienn vara en ard scedde, ell'ea, rozumie elf? Wszystko mam. Patrzajta.<br> Handlarz podszedł do wozu, ściągnął skraj mokrej płachty. Dostrzegli miecze, łuki, pęki brzechw, siodła. &lt;orig&gt;Havekar&lt;/&gt; pogrzebał w towarze, wyciągnął jedną ze strzał. Grot był zębaty i nadpiłowany.<br> - U innych tego nie najdziecie - powiedział chełpliwie. - Inni kupce pietra