bo krzywiąc się jeszcze z bólu parsknęła śmiechem.<br>- Co pani tu robi? - wykrztusił wreszcie. - Jestem przecież zecerem.<br>- Nie, ja bez żartów!<br>- A ja bez żartów odpowiadam, towarzyszu Bida. Macie mnie z drukarnią zawieźć w bezpieczne miejsce, to było umówione, prawda? Ale żeby drągiem po głowie walić nie, o tym mi towarzysz Olejniczak nie wspominał. <br>- Czekajcie - przerwał łapiąc oddech - jeśli jesteście zecerem, to dlaczego Staszek mnie nie uprzedził?<br>- Bo go o to prosiłam. - Ale po co?<br>-A żeby was widzieć nareszcie takim oto jak teraz! Za to całe dokuczanie, że światopogląd mam mieszczański, tyciuśki - aster i plaster! Za te wasze wykłady, co