Po bokach sali pracowali ludzie, którzy zaczęli się gromadzić koło sceny dopiero w momencie, kiedy głośnik wzywał resztę załogi na wiec.<br>Stałem w kącie sceny z tekstem w ręku i patrzyłem na wszystko jak na teatr. Zupełnie nie słyszałem ani przemówienia powitalnego pierwszego sekretarza miejscowej Podstawowej Organizacji Partyjnej, ani słów towarzysza z Komitetu Warszawskiego. Kiedy wywołano moje nazwisko, podszedłem do mikrofonu, przedstawiłem się i przeczytałem rezolucję. Odłożyłem tekst i dodałem od siebie.<br>- To jest tekst, przyjęty na naradzie w poniedziałek, 11 marca. Chciałbym powiedzieć, że w dyskusji podkreślano jeszcze zarówno niedopuszczalność zakłócania porządku nauki, jak i brutalnej interwencji sił porządkowych...<br>Pisk