w związku z tym nadmiar pożywienia, składały dużo jaj i następne pokolenie było o wiele liczniejsze, co w efekcie prowadziło w następnym pokoleniu do niedoborów. Z kolei muchy wychowane na głodowej diecie składały mniej jaj i ich potomstwo miało obfite pożywienie. Nadmierny wzrost populacji, po którym następował jej spadek i towarzyszące im zmiany warunków wielokrotnie się powtarzały. <name type="person">Nicholson</> prowadził badania przez dwa lata, obserwując wiele pokoleń much, mógł więc stwierdzić dwie rzeczy. Po pierwsze, zgodnie z oczekiwaniami, zmiany liczebności następowały cyklicznie; po drugie, cykle te nie były jednakowe. W ich przebiegu można było zauważyć wpływ czynnika zaburzającego, prowadzącego do zniekształcenia periodyczności