haftowany płaszcz i przystrojony w złoty diadem królewski, zasiadł na tronie z rzeźbionego brązu. Za tronem ustawiło się pięciuset wojowników gwardii przybocznej ze szczerozłotymi tarczami.<br>Obchody zaczęły się złożeniem tak licznych ofiar całopalnych, że nie sposób było ich zliczyć. Wśród dymów i mdławego zapachu palonego mięsa zabrzmiały naraz przenikliwe dźwięki trąb. Na dziedzińcu ukazała się arka przymierza niesiona wysoko na barkach Lewitów. Olśnieni jej złocistym blaskiem kantorzy przy wtórze harf i cymbałów zaintonowali hymn, którego treść pokrywała się z późniejszym Psalmem 24. &lt;q&gt;Podnieście, książęta, bramy wasze,<br>i podnoście się, bramy wieczne,<br>a wnijdzie król chwały!<br><br>W tejże chwili chór podzielił się