zajmował się gospodarstwem, wydawał rozporządzenia, prowadził rachunki i handlował. Codziennie rano i wieczorem oddawał pokłony bóstwu domowemu, a w święta udawał się pod piramidę i modlił się tam żarliwie do boga księżyca, podczas gdy kapłani ubrani we wspaniałe stroje kroczyli korowodem w górę i w dół schodów przy srebrzystych dźwiękach trąb i pieniach świątynnego chóru.<br>Zdawałoby się, że życie popłynie mu w spokojnym dosycie. Doczekał się przecież bardzo podeszłego wieku i niemałej zamożności. A jednak któregoś dnia postanowił zamknąć podwoje domu, wyrzec się wygód, opuścić rodzinne miasto na zawsze i wybrać się na nową tułaczkę do odległego miasteczka, które nazywało się