świetle tej interpretacji ilościowa teoria głosi, że przeciętny poziom cen w gospodarce jest proporcjonalny do nominalnego zasobu pieniądza w obiegu. Zmiany Qm, inicjowane np. przez rząd, wywołują zmiany P. Gdy podaż pieniądza wzrośnie, podmioty gospodarcze dojdą wcześniej czy później do wniosku, że posiadają więcej pieniądza niż potrzebują do sfinansowania bieżących transakcji i będą chciały się tego nadmiaru pieniądza pozbyć. W warunkach pełnego zatrudnienia, przy stałej liczbie zawieranych transakcji spowoduje to wzrost poziomu cen. W wyniku wzrostu cen rośnie wartość zawieranych transakcji i popyt na pieniądz w ujęciu nominalnym. Mechanizm ten przestanie działać z chwilą zrównoważenia się popytu na pieniądz z jego