produkcji B. Na rys. 2 skorygowany plan jest przedstawiony jako promień OR, przecinający krzywą możliwości produkcji w punkcie X&lt;hi rend="upper"&gt;S&lt;/&gt;. Korekta planu pociąga za sobą konieczność przeniesienia pewnej liczby pracowników z sektora B do sektora A. Spadek oficjalnej produkcji B pociąga za sobą wzrost opłacalności produkcji czarnorynkowej, jak to wskazuje krzywa transformacji &lt;gap&gt; styczna z (najwyższą osiągalną) społeczną krzywą obojętności w jakimś punkcie równowagi V&lt;hi rend="upper"&gt;S&lt;/&gt;. <br>&lt;gap&gt;<br>Zaostrzenie planu obniża poziom użyteczności społecznej, bowiem wszystkie punkty krzywej &lt;gap&gt; leżą bliżej źródła układu niż krzywa &lt;gap&gt;. Wynika to z naszego założenia, że produkcja czarnorynkowa jest mniej efektywna, niż produkcja oficjalna. Co ciekawsze, wynikiem zaostrzenia planu jest nie wzrost