Byli zresztą przekonani, iż zastraszone plemiona Zajordanii już nigdy nie popróbują wyłamywać się z religijnej wspólnoty Izraela.<br>Jozue długie jeszcze lata przewodził pokoleniom Jakuba. Jego wielki autorytet był źródłem spoistości narodu. Rozproszone po Kanaanie plemiona uznawały bez zastrzeżeń jego władzę, a sanktuarium w Sziloh było jedyną siedzibą Jahwe. Ale Jozue trapił się, co będzie po jego śmierci. Nie widział nikogo, kto mógłby zająć jego miejsce, i obawiał się, że plemiona, pozostawione bez silnego kierownictwa, dążyć będą do własnej niezależności ze szkodą dla wspólnej religii i wspólnego dobra. Chcąc temu zapobiec, zwołał do Szechem zgromadzenie swego ludu odczytał mu jeszcze raz przykazania Mojżeszowe