jest z reguły twardszy i wymaga większego wysiłku przy przygotowaniu do trawienia niż w środowisku wodnym. Wymaga wstępnej mechanicznej i(lub) chemicznej obróbki. Środki do chemicznej (enzymatycznej) obróbki pokarmu przy jego rozdrabnianiu nie mogły być odziedziczone po wodnych przodkach, bowiem w środowisku wodnym nie można się posługiwać śliną. Roztwór enzymów trawiennych rozpłynąłby się w wodzie. W środowisku lądowym trzeba natomiast dbać raczej o to, by ślina nie wyciekała z pyska. Służy temu jama gębowa - rozmaitej natury ograniczenie przestrzeni, w której następuje rozdrabnianie pokarmu. U krocionogów jama gębowa ograniczona jest przez odpowiednio zmodyfikowane odnóża. Ten sam efekt, co traktowanie śliną w jamie