obok wozu havekara, czy też rozlana później, gdy koń zyskał już nowego właściciela. <br>- No, i po kłopocie - powiedziała Milva, patrząc na Geralta. - O ile to naprawdę był kłopot.<br>- Prawdziwy kłopot w tym, że nie wiemy, kto jeźdźca z siodła wysadził - mruknął Zoltan. - I czy ów ktoś nie jedzie nam w trop, śladem naszym i naszej byłej a dziwnej straży tylnej.<br>- To był Nilfgaardczyk - Geralt zacisnął zęby. - Mówił prawie bez akcentu, ale zbiegli chłopi mogli rozpoznać...<br>Milva odwróciła głowę.<br>- Trzeba było go wówczas zasiec, wiedźminie - powiedziała cicho. - Miałby lżejszą śmierć. <br>- Wyszedł z trumny - pokiwał głową Jaskier, patrząc na Geralta wymownie - tylko po