głos przybierał na sile.<br>Czerwienie, zielenie, granaty, biele, słodkie zapachy, duszne wonie, wrażenie dotykania czegoś miękkiego, nagłe pieczenie na skórze, uczucie kwaskowatości rozlewające się w ustach.<br>Raptem głos mędrca przybrał na sile. Kolory przestały być jedynie bezkształtnymi, barwnymi plamami - czerwone były kokardy, zielone - oczy, w których malowała się czułość i troska. Pieczenie na nogach wiązało się z przedzieraniem się przez gęsty las, pachnący żywicą i wilgocią. Miękkość kojarzyła się z aksamitnością futerka pręgowanego zwierzątka.<br>- Jargołko, co pamiętasz? Jargołko, odpowiedz - spytał Bizbir i potrząsnął mnie za ramiona.<br>Powoli otworzyłam oczy. <br>- Coś mi się przypomniało.<br>- Co? - Zawisł spojrzeniem na moich wargach.<br>- Nie potrafię