las, a buki były podobne nutom.<br>Stamtąd wyszła do jeńca i powiedziała: - Posłuchaj!<br><br>Kładę ci dłonie na włosach, by miłosierdzie z odwagą<br>spleść w sercu twoim, ażebyś - czuły i mocny -<br> wytrwał.<br>Ja jestem spokój twych nocy i walka dnia, i<br> modlitwa,<br>i długi obłok złocisty - Matka Boska Stalagów.<br><br>Znam wasze troski wszystkie i wszystko, co was zasmuca,<br>listy i noce samotne, i dnie beznadziejnie długie,<br>ja troski wasze jak kwiatki splatam w szumiący bukiet<br>i składam na stopniach tronu mojego Pana - Jezusa.<br><br>Wtedy Pan Jezus powstaje, odkłada na chwilę berło<br>i każdej trosce najmniejszej nadaje tak śpiewne imię,<br>że jedna się