energię potrzebną do usunięcia 1 nukleonu z -trwałego jądra: ((...)) Wartości ((...)) obliczone ze wzoru (3-9) dla kilku jąder (w nawiasie wartości obliczone z defektu masy): ((...)) . Otrzymana wysoka energia wiązania potwierdza wniosek z zależności (3-7) o barierze dla samorzutnej emisji jednonukleonowej.<br> Jeżeli mamy do czynienia ze znacznym odchyleniem od linii trwałości i zaczynają w sposób znaczący odgrywać rolę człony energii kulombowskiej ((...)) i efektu symetrii l w równaniu Weizsäckera, to czas życia jądra (okres półtrwania nuklidu) ze względu na rozpad lub wychwyt elektronu staje się tak krótki, że procesy te przeważają całkowicie nad możliwością emisji protonu.<br> Nieco łatwiejszy byłby rozpad samorzutny z