pozostanie dla mnie prof. Władysław Korcz. Kiedy w szczelnie wypełnionej auli WSInż, mówił dwudziestolatkom, o zakazanej historii Polski, o swoim pobycie na Syberii, przerwał mu rozpłakany mężczyzna krzycząc: - Pan opowiada moje życie! <br>Korcz je też odkłamywał. Można było wtedy robić i mówić o tym, co wcześniej było zakazane. Tysiące ludzi tryskało entuzjazmem i energią do działania. Dziś wydaje się to czymś zwyczajnym, ale w 1981 r. wcale oczywistym nie było np. organizowanie przez zwykłych obywateli marszu protestacyjnego, po zamachu na papieża. Szedł on z WSP na WSInż. Wcześniej tylko władza miała monopol na takie spontaniczne manifestacje. <br>I tylko moje ciotki zastanawiały