Robię się czerwony i zeskakuję z okna.<br>- Pani nie ma żadnego umiaru - krzyczę - i nie wie pani, kiedy można błaznować, a kiedy nie. Z panią absolutnie nie można się porozumieć.<br>- Oj, młody człowieku - śmieje się wciąż Janka - co ty tam o mnie wiesz.<br>Przechodzę szybkim krokiem przez pokój i wychodzę trzaskając drzwiami.<br>Idiotka!<br>Janka miała wielkie szczęście w uzyskaniu pozwolenia gry na pianinie. Tym razem obeszło się bez uciekania się do Berlina, a nawet landrata, gdyż działo się to akurat w okresie, gdy zahlmeister i leutnant pozostawali pod &lt;page nr=166&gt; silnym wrażeniem salomonowego wyroku landrata w sprawie schodków. Gdy Janka złożyła petycję, owi