niekiedy siąść i każdemu wytłumaczyć, każdego nauczyć, przypilnować, a także odpytać z zadanego materiału. Zdarzały się normalne małe problemy wychowawcze; czasem dzwonił do mnie dyrektor szkoły i grzecznie zapraszał na rozmowę. Był to sygnał, że chłopcy niechybnie znowu coś zmalowali. Starałem się jednak nie stosować dotkliwych kar, choć nieraz profilaktycznie trzepnąłem któregoś urwisa po portkach...<br>Szesnaście lat minęło jak z bicza trzasnął. Przyszedł rok 1972. Wtedy "Boży Dar" przyjął ostatnich pensjonariuszy. Moje dzieci pozakładały własne rodziny i dom w Bukowinie z czasem zrobił się za mały jak na taką liczbę mieszkańców. Prowadziliśmy nawet rejestr naszych wychowanków - wyszło, że około setki młodych