wciąż trwał w niemym skupieniu. Nawet nie patrzył na walkę. Kosmyki ognia strzelały zza jego pleców, zdawały się sięgać szat i włosów władcy, ale on nie zwracał uwagi na gorąco. Potężny, siwowłosy mężczyzna w zbroi szytej przez najlepszych daborskich &lt;orig&gt;joparzy&lt;/&gt;. Nie sięgnął po wiszący u pasa wielki topór, o dębowym trzonie i gładkim ostrzu szlifowanym z żółtego krzemienia. Nawet nie drgnął, gdy padł ostatni żołnierz oddzielający go od pozostałych przy życiu powstańców.<br>Doron zrzucił z pleców płaszcz, mocno ujął rękojeść &lt;orig&gt;karoggi&lt;/&gt;. Magwer czuł, że jest słaby i zmęczony, lecz stanął obok Liścia ze sztyletami w obu dłoniach.<br>Nagle &lt;orig&gt;ban&lt;/&gt; podniósł głowę