pięknego miesiąca maja ojcowska furmanka skacząc po wybojach dragi podwoziła Kazimierza do Kalisza, skąd miał się zabrać pocztowym dyliżansem do stolicy - miał on w swej torbie podróżnej dwa piękne i starannie ręką własną wygotowane pisma: jednym była petycja do tronu, w imieniu włościan wsi Brodnia sporządzona, a obwarowana rzetelnym pełnomocnictwem tudzież licznymi aneksami; drugie zawierało wspomniany rekurs do najwyższej zwierzchności szkolnej Królestwa.<br>Ponadto w kieszeni odświętnej kapoty wiózł Kazimierz list aktuariusza Szymkiewicza do niejakiego pana Rafała Wencla, starszego urzędnika w wydziale dóbr rządowych w ministerium skarbu - człowieka, jak zapewniał aktuariusz, zacnego "&lt;hi rend="spaced"&gt;na wylot&lt;/&gt;" i bardzo uczynnego. List ten, a raczej jego