gniazdo i w ten sposób utworzy się bardzo szczelny zawór zwrotny dla powietrza płynącego z cylindra sprężarki. Kulka będzie wprawdzie zamykała otwór już pod wpływem własnego ciężaru, lecz dla pewności dociśniemy ją jeszcze delikatną sprężyną zwiniętą ze stalowego drutu (np. z kawałka struny lub gitary). Sprężynka nie może być zbyt twarda, gdyż wówczas zawór (pod wpływem przepływającego przezeń powietrza) będzie się silnie nagrzewał, a ponadto silnik elektryczny napędzający sprężarkę traciłby niepotrzebnie część mocy na pokonywanie oporów zaworu.<br>Po założeniu kulki i sprężynki, wciśniemy w mosiężną tulejkę kawałek rurki długości 20 mm (najlepiej miedzianej) o takiej zewnętrznej średnicy, aby ciasno wchodziła w