być wielkie wyzwanie dla partyjnej konwencji, która odbędzie się 6 marca i wybierze następcę Leszka Millera.<br><br>Trudno jednak uwierzyć w zbawczą moc konwencji, nawet jeżeli dokonałaby ona głębokiego przewrotu personalnego, a nie tylko zmiany lidera. Sojusz zaczyna podlegać tym samym procesom, które trawią inne polskie partie, gdyż od początku był tworem politycznie sztucznym. Po 1989 r. przy wychodzeniu z komunizmu podział na postkomunistów i obóz solidarnościowy był nieuchronny, ale nie pomagał w kształtowaniu się sceny politycznej. Sprawiał, że mieliśmy umowną lewicę i umowną prawicę. Ugrupowania postsolidarnościowe rozsypały się wcześniej, właściwie tuż po zwycięstwie. Dzieła zniszczenia dokonał czas samodzielnych rządów AWS. Na