Niech pani zejdzie - zawołała głośno <br>- co było, minęło.<br><br>Po chwili zeszła pani Donia prowadząc przed sobą <br>starą matkę jak tarczę. Podchodziły do beczki <br>wolno i ostrożnie, jakby była pełna prochu. <br>Wszyscy milczeli. Cholewkarz przesunął się i zrobił <br>trochę miejsca starej matce pani Doni. Ktoś <br>podłożył jej aksamitną poduszkę pod kruchy <br>tyłek.<br><br>Pani Donia stała z boku. Decydowała się <br>widać na coś, bo kilka razy otwierała usta. <br>Wreszcie przesunęła się w kierunku Krawca i wykrztusiła:<br><br>- Wycofałam sprawę piwnicy.<br><br>Wyciągnęła rękę. Krawiec patrzył przez panią <br>Donię na drzewa w ogrodzie za parkanem. Przyniesiono <br>szklanki musztardówki, do których Kaczmaruszek <br>wprawnie jak barman nalewał dużym