zawiadomić o stwierdzonym przestępstwie organów ścigania oraz, że Leszek Miller nie wycofał się ani z prac nad autopoprawką, ani z kontynuowania nieformalnych negocjacji z Agorą, co do treści poszczególnych zapisów projektu ustawy. Podejmował takie decyzje mając świadomość istnienia taśmy rejestrującej kompromitującą rozmowę.<br>Zachowanie takie można wyjaśnić faktem zawarcia porozumienia nie tylko, co do treści przepisów antykoncentracyjnych w projekcie ustawy, ale i co do przeprowadzenia ich przez obie izby parlamentu. Nie istniała natomiast potrzeba gwarantowania stanowiska prezydenta RP przy podpisywaniu ustawy, gdyż jego stanowisko było publicznie znane i przychylne Agorze. Tylko bowiem w wypadku szybkiego doprowadzenia do publikacji ustawy w wersji, o jaką