wraz z kośćmi z nią <br>&lt;page nr=333&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>związanymi pełni zadanie mechanicznego wzmacniacza na zasadzie podobnej do prasy <br>hydraulicznej. Intensywność wzmacniania odpowiada stosunkowi powierzchni błony do powierzchni kontaktu hyomandibulare z płynem wypełniającym ucho wewnętrzne.<br>Błona bębenkowa prymitywnych płazów zajmowała dwa wycięcia w tylnej krawędzi <br>dachu czaszki (ryc. 13.8). Niekiedy rozrost skostnień ku tyłowi prowadził do powstania otworów usznych (np. u triasowego Tatrasuchus z Doliny Chochołowskiej czy Cyclotosaurus z Krasiejowa; ryc. 13.9). Inne położenie zajmuje błona bębenkowa <br>&lt;page nr=334&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>pasa barkowego, co sugeruje denny podwodny tryb życia i polowanie z zasadzki <br>u gadów. Wyjściowe dla nich płazy nie miały wycięć usznych, a błona bębenkowa <br>powstała