ponieważ c z a s a m i formułuje sądy <br>prawdziwe, a c z a s a m i fałszywe".&lt;/&gt; <br>W obu tych wypadkach mamy do czynienia z zachowaniem zasady <br>niesprzeczności zgodnej z definicją Arystotelesa, według której "to samo nie <br>może zarazem przysługiwać i nie przysługiwać temu samemu i pod tym <br>samym względem". Określenie "pod tym samym względem" jest niezmiernie <br>ważne, ponieważ prowadzi do wniosku, że jeśli rozpatrujemy sąd <br>sprzeczny pod różnymi względami, wtedy "to samo może zarazem przysługiwać <br>i nie przysługiwać temu samemu". Z tego powodu sądy sprzeczne <br>dwuwymiarowe stosują się do zasady niesprzeczności, a więc także do praw <br>logiki klasycznej