nie dawne formy, świadom, że "dawne drogi przebyte zostały do końca i trzeba wkroczyć na nowe", ale zawsze tę samą duchową postawę wobec świata, która niezależna jest od tego, co ją otacza. Jüngerowski konserwatyzm polega nie na "konserwowaniu" tego, co było lub na chęci "restaurowania" tego, co minęło, lecz na tym, że poszukuje się i odkrywa świat pełen napięć, hierarchii, rang i różnic, że utrzymuje się "temperaturę krwi" pozwalającą wznieść się w "wyższy krąg życia, który zachowywany jest przez duchowy chleb ofiary". W "Awanturniczym sercu" pisze Jünger o chwilach, kiedy u młodych ludzi poruszać się zaczynają wewnętrzne skrzydła, gdy patrzą oni