ani społeczeństwa Jest ajencją nauczycieli, a własnością systemu. Narzędziem prowadzenia tej ajencji jest zgoda władzy na to, że nauczyciel przystosowuje szkołę do własnych potrzeb i możliwości. Własnych, nie ucznia. Władza nie ryzykuje: ona po prostu zna nauczycieli. Nikt się pani do tego nie przyzna, na frontonach szkół wypisuje się hasła typu: dziecko - najwyższym dobrem narodu. Wszyscy jednak wiedzą, co jest grane: uczniowie, rodzice, nauczyciele, no i władza.<br>Przyszedł kiedyś do mnie do gabinetu ojciec jednego z uczniów, człowiek niemłody, z piękną przeszłością wojenną. Usiadł i płakał. Matematyczka, nieudolna, fatalna, głupia niszczyła mu syna. Wezwała ojca do szkoły, kazała mu na siebie