nieco uprościć:&lt;gap&gt;. Łatwo zaś zauważyć, że w tym ostatnim wzorze definiens jest opisem eksperymentów Millowskiej wersji kanonu jedynej różnicy. Kanon ten rozumiany literalnie prowadziłby więc do wykrywania przyczyny rozumianej jako składnik niezbędny warunku dostatecznego. W odniesieniu do tak pojmowanej przyczyny można by z kolei formułować szereg kanonów (o charakterze negatywnym, tzn. dających we wniosku .P(A,, B).A ), nie będziemy ich tu jednak wypisywać.<br> Przejdźmy obecnie do rozpatrzenia kanonu jedynej zgodności. W ujęciu Milla polega on, jak wiadomo, na wnioskowaniu, że np. A F B, na podstawie dwóch lub więcej takich eksperymentów, które 1) wszystkie dają wynik pozytywny, 2) mają dokładnie