ręce prowincjonalnych Komisji Skupu, które przesyłały zakupione transporty zwierząt do Warszawy, do dyspozycji wojskowej rzeźni polowej. Wojskowa rzeźnia polowa rozpoczęła działalność 1 IX 1939 r. i powołana została na okres 14 dni. Prowadzona była przez oficerów intendentury i pracowała jako jednostka samodzielna. W pierwszym tygodniu wojny prywatni kupcy prowadzili jeszcze ubój i sprzedawali mięso rzeźnikom na potrzeby ludności cywilnej, ubój prywatny szybko się jednak zmniejszył i ok. 7 IX już prawie zaniknął. W związku z tym zaopatrzenie ludności cywilnej w świeże mięso przejął dział handlowy rzeźni, który otrzymał przydział żywca z rzeźni polowej. Dostawy zwierząt prowincjonalnych Komisji Skupu były początkowo intensywne