też lepiej pozostawić je wśród płazów, jest przedmiotem sporów wśród fachowców, których uwaga skupia się na budowie ucha, zapewne skonstruowanego odmiennie u przodków gadów niż u właściwych płazów. Pośrednim argumentem za lądowym trybem życia Hylonomus jest stosunkowo częste występowanie jego bezpośrednich potomków w leśnych zespołach późnego karbonu Nowej Szkocji, a ubóstwo w równowiekowych bagiennych osadach Ohio (Linton) i Czech (NyrĄany). Podobnie zdaje się świadczyć bliskość składu zespołów tych pierwotnych gadów znanych z amerykańskiej i europejskiej części kontynentu Laurentii, rozdzielonych wówczas górami kaledońskimi. Zespoły płazie, dla których góry te stanowiły nieprzekraczalną zaporę, są zupełnie niepodobne.<br>Jedną z przyczyn trudności w określeniu granicy