wzbogacenia form pracy społecznej, dominuje nadal udzielanie niewystarczającej, doraźnej lub stałej pomocy w drastycznych przypadkach. Jak wskazuje nasze badanie, przeciętni starzy mieszkańcy stolicy nie tylko prawie że nie korzystają z usług pomocy społecznej (szeroko rozpowszechnionej w krajach wysoko rozwiniętych), ale nawet nie są zorientowani, o co i gdzie mogliby się ubiegać; dzięki temu ich potrzeby wydają się lepiej zaspokojone, niż to jest w rzeczywistości. Potrzeby populacji starczej, choć nieco wzrosły, są nadal jeszcze nadzwyczaj skromne i całkowicie społecznie uzasadnione. <br> W II połowie 1980 roku sytuacja materialna emerytów i rencistów w porównaniu z ludźmi pracującymi znacznie się pogorszyła. Zatrudnieni otrzymali, najdalej do