konfliktem interpersonalnym. Obszar ich potencjalnych zastosowań jest raczej szeroki, gdyż członkowie każdej grupy są ze sobą przynajmniej częściowo w konflikcie. <br> Jednakże (podobnie jak w przypadku Arrowa modelu decyzji zbiorowych) ogólność teorii gier jest źródłem jej słabości. Większość prawdziwych, życiowych sytuacji trudno adekwatnie ująć w bardzo ogólnym (a przez to cokolwiek ubogim) języku teorii gier. Droga od teorii do rzeczywistości okazuje się długa i niepewna.<br> Jednym z oczywistych środków zaradczych jest konstrukcja modeli konceptualnie bogatszych, dostosowanych do wybranych klas rzeczywistych sytuacji konfliktu i z tego powodu łatwiej stosowalnych. Taki trend badawczy daje się zauważyć obecnie. Jego przykładem jest Colemana gra "wymiany władzy