naturalnych. Złożoność układu utrudnia precyzyjne modelowanie procesu. Dotychczasowe osiągnięcia w tym zakresie umożliwiają sterowanie pracą kompostowni i bezpieczną eksploatację biogazu wysypiskowego. Badania emisji odorantów zmierzają dotychczas do skompletowania informacji o chemicznym składzie gazu wysypiskowego oraz o jego charakterystyce odorymetrycznej. Stwierdzono, że w pierwszej, tlenowej fazie gromadzenia odpadów na składowisku zapachowa uciążliwość uwalnianych gazów jest stosunkowo niewielka. W drugiej fazie składowania pojawia się niedobór tlenu, sprzyjający fermentacji kwasowej prowadzącej do produktów o nieprzyjemnym zapachu. W kolejnych fazach rozkład ma charakter beztlenowy. Początkowo zachodzi z udziałem bakterii denitryfikujących i desulfuryzujących (faza III), a następnie - głównie pod wpływem bakterii fermentacji metanowej, alkoholowej i kwasowej