rodziną wprowadził się z baraków do nowego mieszkania. Większość - najczęściej tam właśnie, gdzie firankę zastępowały kawałki przetartego prześcieradła - to byli samotni mężczyźni, budowniczowie miasta, którzy po trzech, po czterech wprowadzili się do czystych, wyposażonych w łazienkę i bieżącą wodę pomieszczeń. <br>Po drugiej stronie gliniastej, grząskiej drogi - robotnicy nazywali ją ku uciesze i ironii okolicznych mieszkańców już językiem przyszłości, szosą lub autostradą - wyrastały zasłaniając co dnia wyżej horyzont bloki osiedla A-Południe. Te już niemal całkowicie przeznaczono na mieszkania rodzinne dla robotników, inżynierów budujących miasto i kombinat. <br>Słyszowa nie zdążała przyzwyczaić się do ludzi, bo wciąż przybywali nowi. Nawet ona, o naturze