mu przywożą do domu. Często nam coś przynosi. Ale tu obecny mój tatuś jest zwykłym, szarym obywatelem PRL-u.<br>- Ładny szary obywatel! - zaśmiał się Jacek. - Stać go na dwa pokoje w hotelu!<br>- Już mnie nie stać. To był tylko krótki epizod.<br> - Aha, to dlatego Teresa zabrała się za niańczenie dzieci! - ucieszył się Jacek. - Jednak ta dziewczyna ma serce. Pan też mógłby z nami zamieszkać. U nas na budowie szukają nocnego stróża. Zmienialibyśmy się na materacu: ja wychodziłbym do roboty, a pan wracałby się wyspać.<br> Wcale mnie to nie przerażało: w celi było mi znacznie gorzej. Niestety, Tereska mogłaby mnie szybko znienawidzić