dzieciom truciznę. &lt;hi rend="italic"&gt;"Ona je uratowała od komory gazowej, to było nadzwyczajne, ludzie uważali ją za bohaterkę"&lt;/&gt;. I do autorki: &lt;hi rend="italic"&gt;"Jak ty nic nie rozumiesz"&lt;/&gt;. Albo mowa o dwóch prostytutkach "dobrych dziewczynach", które gotowały bojowcom w bunkrze. Bohater nie pozwolił im dołączyć do grupy, która wychodziła kanałami na aryjską stronę. Ale ucina dyskusję na ten temat: &lt;hi rend="italic"&gt;"Bardzo cię proszę, nie każ mi dzisiaj tłumaczyć dlaczego wtedy powiedziałem: nie"&lt;/&gt;. <br>Prawdę mówiąc już po pierwszych kwestiach, kiedy bohater opisuje czerwony sweter, "po jednym Żydzie" w jakim stanął do walki 19 kwietnia 1943 roku, można się zorientować na jaką nutę zgodził się mówić, jaki ton