one zawsze tylko stosunków międzyludzkich. Pewne grupy ludzkie są wyłączone poza nawias i z tą chwilą wolno je tępić, nie naruszając w niczym wzniosłych przykazań. Przedstawianie Niemców jako narodu dotychczas pokrzywdzonego, osaczonego - te wydobyte skwapliwie na jaw pokłady resentymentu - nie różni się w swoim układzie od przedstawiania proletariatu jako klasy uciskanej, która wreszcie wymierza sprawiedliwość. Ośmielam się też twierdzić, że poczucie moralne, jako siła motoryczna, jest bardzo żywe zarówno w faszyzmie, jak w komunizmie i że gdy oglądamy potworności stosowane w praktyce, należy je przypisać nie tyle zanikowi wszelkich hamulców etycznych, ile zmianie motywacji. To znaczy, że w tych różnych armiach