kultura chrześcijańska zespoliła się z kulturowymi tradycjami semickimi. W III w. Kościół przeżywał tutaj już pełny rozkwit.<br>Podkreślić należy, że tradycja semicka w porównaniu z grecką i łacińską była najuboższa. Nie jest to dziwne, skoro się zważy, iż mieszkańcy Syrii i terenów położonych na wschód od Jordanu byli zawsze ludem uciśnionym, bądź przez Greków i Partów, bądź przez Rzymian i Persów, lub w końcu przez Bizantyjczyków i Arabów. Nie mieli więc nigdy możności rozwinięcia odrębnej narodowej kultury. Choć trudno dzisiaj ustalić zakres i stopień oddziaływania chrześcijaństwa semickiego na życie Kościoła starożytnego, wiadomo jednak, że największe znaczenie miał ten ośrodek w dziedzinie