uczuciowymi i duchowymi rozterkami (tak jak uczynił to w powieści Tolkien), osiągnął prawdziwe mistrzostwo. Filmową epopeję ogląda się jak szekspirowską tragedię, zapominając, że to tylko baśń. Choć na pierwszym planie często widać niezliczone stada orków, słychać świszczące strzały i wyrzucane z katapult pociski, główne tematy tolkienowskiej prozy: potęga heroizmu, waga uczciwości, przekonanie, że każde zwycięstwo ma swoją cenę, walka dobra ze złem jako integralny składnik dynamiki wszechświata nie zostały zgubione. Można tylko powtórzyć za C.S. Lewisem, który w 1954 r. tak ocenił przesyconą głęboką nieufnością wobec dwudziestego stulecia wizję Tolkiena: "Dzięki niej w patologicznie antyromantycznych czasach nagle powrócił romans heroiczny